Please use this identifier to cite or link to this item: https://hdl.handle.net/10419/108643 
Year of Publication: 
2014
Series/Report no.: 
Working Paper No. 1408
Publisher: 
Koç University-TÜSİAD Economic Research Forum (ERF), Istanbul
Abstract: 
Turkiye, 1980 askeri darbesiyle ara verilen demokrasiye yedi yil sonra yapilan serbest secimlerle geri dondu. Bu makalede, Turkiye imalat sanayiinde reel ucretler ve isyeri duzeyinde emek ve toplam faktor verimliliginin 1987’de demokrasiye gecis sonrasindaki hareketleri incelenmektedir. 1988’den 1993’e imalat sanayiinde ortalama reel ucretler %120 artti. Yine ayni donemde toplam faktor ve emek verimliliginde daha once rastlanmayan duzeyde artislar gerceklesti. O donemdeki siyasi ve ekonomik gelismeleri yakindan izleyen iktisatcilar olarak, bu gozlemlerden yola cikarak reel ucret artislarinin rekabet guclerini kaybetmek istemeyen sirketleri, emek ve toplam faktor verimliligini artirmaya zorladigi hipotezini test ediyoruz. Isyeri duzeyinde zaman serilerini kullanarak yaptigimiz Granger nedensellik testleri, nedenselligin reel ucretlerden verimlilige dogru oldugunu ortaya koymaktadir. Bu bulgular, Turkiye’nin yani sira 1980’lerin sonunda demokrasiye gecis surecini sorunsuz bir sekilde gerceklestiren G. Kore, Sili ve Tayvan gibi ulkelerde gecis doneminde yasanan hizli verimlilik artislarini da dolayli olarak aciklamakta, “demokrasiler daha yuksek ucret oderler” hipotezini (Rodrik, 1999) desteklemektedir.
Subjects: 
Demokratik gecis
Sendikalar ve grevler
Reel ucretler
Toplam faktor verimliligi
Emek verimliligi
Uzun-vadeli buyume.
Document Type: 
Working Paper

Files in This Item:
File
Size





Items in EconStor are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.